شرایط و هزینه زندگی در چین در سال ۲۰۲۵ برای مهاجران ایرانی چگونه خواهد بود؟ برخی منابع معتبر نشان میدهند که هزینه کلی زندگی در چین کمی بیش از ایران است (حدود ۷–۲۰٪ بالاتر). شهرهای بزرگتر معمولاً گرانترند و هزینهها بسته به سبک زندگی و محل اقامت متفاوت است. در این راهنمای جامع سعی میکنیم با لحنی کاربردی و اطلاعات بهروز، ابعاد مختلف هزینه زندگی در چین را بررسی کنیم تا شما بتوانید برنامهریزی مالی بهتری داشته باشید.
هزینه مسکن و اجاره خانه در چین
هزینه اجاره مسکن در چین بخش عمدهای از مخارج ماهانه را تشکیل میدهد. به طور کلی:
آپارتمان یکخوابه در مرکز شهر
در پکن و شانگهای حدود ۳۷۲۰–۴۴۵۰ یوان در ماه (۶۰۰–۷۰۰ دلار).
آپارتمان یکخوابه خارج از مرکز
تقریباً ۲۰۰۰–۲۴۰۰ یوان در ماه.
آپارتمان سهخوابه در مرکز شهر
حدود ۸۲۰۰–۱۰۰۰۰ یوان در ماه.
آپارتمان سهخوابه خارج از مرکز
حدود ۴۲۰۰–۴۶۰۰ یوان در ماه.
سوئیت مشترک یا خوابگاه
در شهرهای بزرگ، خوابگاههای دانشگاهی معمولاً ۱۲۰۰–۲۰۰۰ یوان در ماه هستند. برای مثال، یک دانشجو در شانگهای میگوید اجاره اشتراکی آپارتمان ماهانه حدود ۲۸۰۰ یوان است.
سوالات متداول درباره مسکن
اجاره با وسایل یا بدون وسایل؟ آپارتمان مبله معمولاً گرانتر است (به طور متوسط حدود ۱۰–۲۰٪ بیشتر). در چین اکثر آپارتمانها بدون مبلمان اجاره داده میشوند و باید لوازم خانگی را خود تهیه کنید.
خوابگاه دانشگاهی بهتر است یا آپارتمان شخصی؟ خوابگاه دانشگاه ارزانتر (مثلاً حدود ۱۲۰۰ یوان) است اما امکانات محدودی دارد. بسیاری از دانشجویان ابتدا در خوابگاه میمانند و بعداً به اشتراک آپارتمان یا سوئیت میپردازند. ما قبلاً مطلبی را برای تمامی هزینه زندگی در پکن چین آماده کرده ایم که در صورت تمایل میتوانید مطالعه بفرمایید.
هزینه خوراک و سوپرمارکت در چین
خرید مواد غذایی و خورد و خوراک در چین نسبتاً ارزان است، بهخصوص اگر از بازارهای محلی استفاده کنید:
یک وعده غذا در رستوران معمولی
حدود ۲۰–۲۵ یوان. برای دو نفر در رستوران متوسط (سه پرس غذا) حدود ۱۲۰ یوان است.
فستفود (مثلاً مکدونالدز)
حدود ۳۰ یوان برای یک وعده.
شیر و نان
هر لیتر شیر ~۱۳ یوان؛ یک قرص نان ۵۰۰ گرمی ~۱۰ یوان.
برنج و گوشت
برنج سفید کیلویی ~۶–۷ یوان؛ مرغ بدون استخوان ~۲۶ یوان؛ گوشت گاو ~۸۳ یوان در هر کیلو.
میوه و سبزی
سیب و پرتقال ~۱۰–۱۲ یوان در کیلو؛ گوجه فرنگی و سیبزمینی ~۶–۷ یوان در کیلو.
مواد خوراکی ایرانی
اقلام خاص مانند زعفران، خرما و چای ایرانی را معمولاً از فروشگاههای خاورمیانهای یا اینترنتی تهیه میکنند که قیمت آنها به نسبت بالاتر است.
هزینه کافیشاپ و رستوران ایرانی در چین
در شهرهای بزرگ چند رستوران ایرانی یا خاورمیانهای (مثلاً رستوران «شیراز» در شانگهای) وجود دارد که معمولاً نسبت به رستورانهای چینی گرانترند. کافیشاپهای معمولی (مانند شعب محلی استارباکس) هر نوشیدنی را ۲۵–۴۰ یوان عرضه میکنند. همچنین در صورت تمایل میتوانید مطلب هزینه زندگی در شانگهای چین را مطالعه کنید.

هزینه حمل و نقل در چین
حمل و نقل عمومی در چین ارزان و گسترده است:
هزینه مترو و اتوبوس در چین
بلیت تکسفره حدود ۲–۳ یوان. اشتراک ماهانه (مترو یا اتوبوس نامحدود) حدود ۱۵۰–۲۰۰ یوان است.
کرایه تاکسی در چین
کرایه پایه حدود ۱۰–۱۴ یوان و هر کیلومتر حدود ۲–۳ یوان محاسبه میشود. اپلیکیشنهای اشتراک تاکسی (مثل دیدی) قیمتهای مشابهی دارند.
قیمت بنزین در چین
هر لیتر بنزین معمولاً حدود ۶٫۸ یوان است.
دوچرخه و اسکوتر اشتراکی
هزینه حدود ۱–۲ یوان در ساعت است (بسیاری از شهرها سیستم دوچرخه و اسکوتر اشتراکی دارند).
هزینه خدمات عمومی (آب، برق، اینترنت و…)
قبوض آب، برق و گاز از هزینههای مهم ماهانهاند:
هزینه قبض آب/برق/گاز
رای یک آپارتمان معمولی حدود ۳۰۰–۵۰۰ یوان در ماه است. در فصول سرد یا گرم با استفاده از بخاری یا کولر این مبلغ ممکن است بالاتر برود.
هزینه اینترنت خانگی در چین
معمولاً بین ۵۰ تا ۱۰۰ یوان در ماه است.
هزینه آبونمان تلفن همراه
بستههای معمول تلفن همراه (با چند ده گیگابایت اینترنت) حدود ۳۰–۸۰ یوان در ماه هزینه دارند. برخی بستهها حدود ۸۸ یوان هستند، اما طرحهای سادهتر (مثلاً ۲۰ گیگابایت اینترنت) تا ۳۰–۵۰ یوان در ماه هم قابل تهیه است.
هزینه تفریح و سرگرمی در چین
تفریحات در چین بسته به سبک زندگی متفاوت است:
قیمت بلیت سینما
بلیت فیلم معمولاً ۳۵–۷۰ یوان است.
شهریه باشگاه بدنسازی در چین
اشتراک ماهانه حدود ۱۵۰–۳۰۰ یوان است.
کافه و کافیشاپ
یک فنجان قهوه یا چای در کافیشاپ حدود ۲۵–۴۰ یوان است.
هزینه فعالیتهای دیگر در چین
خرج تفریحات خانوادگی (مثلاً پارک یا رفتن به شهربازی) چند صد یوان در ماه خواهد بود، اما این مقدار کاملاً وابسته به سبک زندگی شماست.
هزینه تحصیل و آموزش در چین
هزینههای آموزشی در چین بهطور چشمگیری متفاوت است:
شهریه مدارس بینالمللی
هزینه سالانه بیش از ۱۴۰٬۰۰۰ یوان برای هر کودک ابتدایی است. این مدارس معمولاً شهریه بالایی دارند (مثلاً حدود ۱۴۰ هزار یوان در سال).
شهریه مدارس دولتی چین
برای مقیمان بلندمدت معمولاً رایگان یا بسیار کمهزینه است، اما زبان آموزش چینی است.
شهریه کالج و دانشگاه
شهریه دانشگاهها بسته به رشته و محل متفاوت است. دانشگاههای دولتی چین معمولاً شهریه نسبتاً پایینی (چند هزار تا چند ده هزار یوان در سال) دریافت میکنند و در بسیاری موارد تحصیل به زبان چینی تقریباً رایگان است. دورههای بینالمللی و دانشگاههای خصوصی شهریه بالاتری دارند.
شهریه کلاسهای زبان چینی
کلاس خصوصی زبان معمولاً ۸۰–۱۵۰ یوان در ساعت است (بسته به استاد و کیفیت). بسیاری از دانشگاهها برای دانشجویان خارجی کلاس زبان رایگان یا ارزان ارائه میکنند.

هزینه درمان و بیمه در چین
سیستم بهداشت چین شامل بخش دولتی و خصوصی است، اما برای مهاجران:
بیمه درمانی
اکثر خارجیها مجبورند بیمه خصوصی بخرند. طبق برخی آمار، هزینه متوسط بیمه بینالمللی برای ساکنان خارجی در چین حدود ۴۶۷۲ دلار در سال است. بسته به پوشش انتخابی، این مبلغ میتواند از حدود ۱۰۰۰ دلار (پلن ساده) تا بیش از ۱۰٬۰۰۰ دلار (پلن کامل) متغیر باشد.
درمان آزاد
استفاده از خدمات بیمارستانهای دولتی بدون بیمه معمولاً با کیفیت متوسط و پرداخت نقدی انجام میشود. با بیمه هزینهها بسیار کاهش مییابد، ولی بدون بیمه ویزیت پزشک یا دارو ممکن است هزینهبر باشد. بسیاری از کارفرمایان بزرگ بیمه پایه برای کارکنان فراهم میکنند، اما مهاجران بدون شغل دولتی معمولاً بیمه بینالمللی خریداری میکنند.
هزینههای پنهان در چین
ما تمامی شهرهای چین را در مطالب جداگانه برای هزینه های مختلف بررسی کرده ایم. به عنوان مثال میتوانید هزینه زندگی در گوانگژو چین را در کنار مطالب قبلی مطالعه بفرمایید. در ضمن علاوه بر موارد فوق، این هزینهها را نیز در نظر بگیرید:
مالیات در چین
مالیات بر درآمد بین ۳٪ تا ۴۵٪ است و اگر بیش از ۱۸۳ روز در سال در چین بمانید، مشمول آن میشوید.
اجاره مبله یا خالی
آپارتمان مبله معمولاً گرانتر است. اگر آپارتمان را خالی اجاره کنید، باید برای مبلمان و لوازم اولیه هزینه کنید (مبل، تخت، یخچال و غیره).
انتقال پول
کارمزد بانکها برای انتقال پول به ایران بالاست و محدودیتهایی وجود دارد. همچنین هنگام واریز پول به یوان احتمال کارمزد وجود دارد.
هزینه زندگی مجردی یا خانوادگی در چین
زندگی به تنهایی به خاطر نبود تقسیم هزینهها گرانتر است. خانوادهها معمولاً با اجاره آپارتمان بزرگتر و خرید دستهجمعی خوراک، هزینه بهینهتری دارند.
خدمات دولتی و اقامتی
برخی هزینههای ثابت مثل تمدید ویزای کار یا اقامت (معمولاً چند صد دلار سالانه)، کارمزد بانکی، یا بیمه بازنشستگی در صورت نیاز را باید لحاظ کرد.
تفاوت هزینهها در شهرهای مختلف چین
هزینه زندگی در شهرهای بزرگ و کوچک چین تفاوت زیادی دارد:
پکن و شانگهای
جزو گرانترین شهرها هستند. براساس شاخصهای جهانی، هزینه زندگی در شانگهای حدود ۴۰٫۷ (شاخص متوسط ۳۱٫۷) و در پکن ۳۸٫۵ گزارش شده است.
چنگدو و ووهان
شهرهای منطقه داخلی چین ارزانترند؛ شاخص هزینه در هر دو حدود ۲۹٫۵ است.
گوانگژو و شنژن
شاخص هزینه در آنها حدود ۳۷–۳۵ است.
نانجینگ، شیآن، تیانجین
این شهرها عموماً کمی ارزانتر از پکن و شانگهای هستند (براساس منابع مقایسهای متوسط رو به پایین).
به طور خلاصه، شهرهای بزرگ ساحلی هزینههای بالاتری (اجاره و خوراک گران) نسبت به شهرهای میانی یا غربی دارند.
مقایسه با ایران، ترکیه، مالزی و دبی
ایران: متوسط هزینه زندگی در چین کمی بیشتر از ایران است. یک گزارش میگوید هزینه زندگی در چین حدود ۷٪ بالاتر از ایران است (اعداد دقیق با نوسانات ارز تغییر میکند).
ترکیه: زندگی در ترکیه گرانتر است؛ چین حدود ۲۸٪ ارزانتر از ترکیه است.
مالزی: هزینه زندگی در چین تقریباً ۶٪ کمتر از مالزی برآورد شده است.
دبی (امارات): دبی بسیار گران است. براساس برخی منابع، هزینه زندگی در امارات حدود ۲٫۳ برابر چین است. به عبارت دیگر، دبی معمولاً ۱٫۵ تا ۲ برابر هزینه زندگی در چین است.
هزینه سطوح مختلف زندگی در چین
سبک زندگی شما نقش مهمی در هزینهها دارد:
هزینه زندگی دانشجویی در چین
معمولاً کمخرجترین حالت است. بهعنوان مثال، یک دانشجوی شانگهای گزارش کرده که مجموع هزینههای ماهانه (اجاره خوابگاه یا سوئیت، غذا، حمل و نقل، تفریح) حدود ۶۱۰۰ یوان (~۸۵۰ دلار) است. اگر در خوابگاه بمانید، حتی میتوان این مبلغ را کمتر کرد.
هزینه زندگی متوسط در کشور چین
فردی با درآمد معمول (متوسط ناخالص یک کارمند حدود ۶۸۰۰ یوان در ماه است) میتواند با حدود ۷۰۰۰ یوان در ماه مخارج زندگی عادی را پوشش دهد. در این سطح میتوان زندگی نسبتاً راحتی داشت (مثلاً اجاره آپارتمان عادی و تفریحات مختصر).
تجربه واقعی یک ایرانی پس از مهاجرت به چین
دقایقی پس از پیاده شدن از اتوبوس در قلب پکن، چشمم به تابلوهای درخشان مغازهها افتاد. از یک طرف هیجان کشف شهری تازه و از یک طرف ترس کمبود بودجه ذهنم را مشغول میکرد. نخستین تجربهی من با قیمتها در پکن درست مثل ورود به جهانی جدید بود؛ یک کاسه نودل داغ در خیابان نزدیک دانشگاه ۲۰ یوان قیمت داشت و من فکر میکردم این مبلغ فقط یک میانوعدهی ساده است. ولی تازه فهمیدم با همان پول میتوان یک وعده پرمزه و سیرکننده خورد و درعین حال متوجه شدم که تفاوت زندگی در چین با ایران چه قدر بیشتر از تصوراتم است. از طرفی، وقتی برای اولین بار متوجه شدم باید بابت اجارهی مسکن ودیعهی چند ماهه پرداخت کنم، تازه پی بردم که برنامه ریزی مالی قبل از مهاجرت چقدر حیاتی است. این تجربه کامل فراتر از زمانی بود که به دنبال درآمد در دبی امارات بودم.
زندگی مهاجران ایرانی در چین پر از تضاد است: یک سو شبهای ارزان در شهرهای کوچکتر مثل چنگدو یا ووهان قرار دارد، جایی که با چند ده یوان هم میتوان یک شام مفصل را تجربه کرد و با تاکسی ارزان رفتوآمد کرد. سوی دیگر، شهرهای بزرگ و سرشار از زندگی لوکس مثل شانگهای و پکن هستند که منتظر ایرانیانیاند با سبک زندگی متوسط یا لاکچری. اجارهی ماهیانهی یک آپارتمان نقلی در مرکز پکن ممکن است به اندازهی هزینهی دو ماه زندگی در تهران باشد. خودم دیدم دوستان دانشجویی با بودجهی کم، ترجیح میدهند در آشپزخانهی عمومی خوابگاه غذا درست کنند و هزینههایشان را پایین نگه دارند، در حالی که برخی دیگر با بودجهی بالاتر یک آپارتمان دنج در نواحی اعیاننشین اجاره میکنند و آزادانه در کافه ها و رستوران ها خرج میکنند.
تفاوت سطح هزینه ها در شهر
هزینهها فقط در سطح شهرها تفاوت ندارند؛ درون هر شهر هم محلههای گران و اقتصادی وجود دارد. به یاد دارم در شانگهای، اجاره یک سوئیت کوچک در محلهی مرکزی و شلوغ با قیمت بالایی همراه بود، در حالی که تنها چند ایستگاه مترو آنسوتر در یک منطقهی کمتر شناختهشده میتوانستم همان مبلغ را برای خانهای بزرگتر صرف کنم. این تجربه به من ثابت کرد که حین برنامه ریزی مالی نباید همهچیز را یکسان فرض کرد. مقایسهی هزینهها بین پکن و نانجینگ یا گوانگژو و چنگدو نشان میدهد حتی تغییرات ظریف در شهر و محله میتواند به پسانداز چشمگیری یا هزینهی اضافی زیادی منجر شود. حتی اگر تمایل دارید میتوانید شهرهای نزدیکتر را امتحان کنید یا مطلب زندگی در باکو بهتر است یا استانبول را مطالعه نمایید.
اگر قصد مهاجرت دارید، نکته ای که باید بدانید این است: شوک مالی در چین واقعی است اما قابل مدیریت. شاید اول از قیمت مسکن گلهمند باشید، ولی پس از مدتی با دیدن اتوبوس های ارزان و شلوغ، رستوران های متنوع خیابانی و محصولات به صرفه در سوپرمارکت ها درمییابید که سبک زندگی دانشجویی یا متوسط در چین نیز با کمی برنامه ریزی میتواند لذتبخش باشد. اهمیت در اینجاست که قبل از آمدن بودجهای مشخص تعیین کنید، هزینههای ماهانهتان را برآورد نمایید و محله ی زندگی و سبک زندگی خود را به دقت بررسی کنید. در ادامهی مقاله با ما همراه باشید تا جزئیات هزینههای مختلف در چین را بررسی کنیم و ببینید چگونه میتوانید با برنامه ریزی مالی هوشمندانه، زندگی راحت تر در شهرهای چین داشته باشید.
مثال واقعی برای هزینه ها
تصور کنید یک بسته دستمال کاغذی و یک بطری آب در سوپرمارکت چین با قیمتی که به سختی باور میکنید همراه است. البته بعضی کالاهای اساسی و بومی ارزانتر از تهران هستند؛ میوه و سبزی ها در بازارهای محلی چین اغلب تنوع و قیمت مناسبی دارند. اما بهعنوان یک مهاجر متوجه شدم که خرید کالاهای وارداتی یا برندهای بینالمللی مثل پوشاک خارجی به سرعت هزینهها را بالا میبرد. از طرف دیگر، حملونقل عمومی، مترو و اتوبوسهای چین با هزینهای ناچیز به کمک میآیند تا بخش زیادی از نیاز روزمره را پوشش دهند؛ با این حال، اگر این مخارج کوچک روزانه هم در برنامهی مالی دقیق جای نگیرد، میتواند به تدریج ضربه زننده شود.
هزینه زندگی لاکچری در چین
شامل آپارتمان بزرگ و مبله در مناطق گرانقیمت، خرید از برندهای بینالمللی، خوردن در رستورانهای لوکس و تفریحات گران میشود. هزینهها بهسرعت افزایش مییابد؛ در این سطح شاید ماهانه بیش از ۱۵۰۰۰ یوان (و گاهی چند ده هزار یوان) خرج شود. شهرهای بزرگ با زندگی لوکس شاخصهای هزینه بالای ۵۰ را دارند