انگلیس مقصد محبوبی برای دانشجویان، متخصصان و خانوادههای مهاجر است. این کشور دارای فرصتهای شغلی گسترده، دانشگاههای معتبر و زندگی مدرن اروپایی است. اما مسیر مهاجرت به انگلیس چند شاخه دارد و نیازمند برنامهریزی دقیق و آگاهی از هزینهها و شرایط بازار کار است. در این مقاله با نگاهی روان و مفصل به «مهاجرت به انگلیس» میپردازیم و همه جنبههای مهم را بررسی میکنیم.
روشهای مهاجرت به انگلیس
انگلیس روشهای مختلفی برای ورود قانونی مهاجران دارد:
ویزای کاری (Skilled Worker, Health & Care Worker، گلوبال بیزنس و غیره)
معمولترین مسیر برای نیروی کار متخصص است. کارفرما باید اسپانسر باشد و شغل ارائه دهد. برای ویزای Skilled Worker معمولاً حداقل حقوق سالانه بالای ۴۱٬۷۰۰ پوند (یا معادل «نرخ متعارف» شغل) نیاز است. در مشاغل خاص (لیست مشاغل کمبود) یا برای تازهفارغالتحصیلان سقف حقوق پایینتری (حدود £۳۳٬۴۰۰) امکانپذیر است. علاوه بر حقوق، حداقل درآمد مثلاً £۱۲۷۰ برای هزینههای اولیه نیز باید تأمین شود. هزینه درخواست این ویزا برای فرد اصلی حدود £۸۸۵ (برای کمتر از ۳ سال) و £۱٬۷۵۱ (بیش از ۳ سال) است. متقاضیان ویزای کاری باید بیمه سلامت مهاجر (IHS) سالانه حدود £۱٬۰۳۵ (یا £۷۷۶ برای دانشجو و زیر ۱۸ سال) نیز پرداخت کنند. ما در مطلب هزینه زندگی در لندن انگلیس را بررسی کرده ایم.
ویزای تحصیلی (Student Visa)
برای تحصیل از مقطع لیسانس به بالا صادر میشود. نیازمند پذیرش دانشگاه معتبر (با «کَس»)، نشان دادن تمکن مالی (حداقل حدود £۱۳٬۰۰۰ سالانه بهاضافه شهریه) و قبولی در آزمون زبان است. دانشجویان تماموقت میتوانند در طول ترم حداکثر تا ۲۰ ساعت در هفته کار کنند و در تعطیلات بهصورت تماموقت. ویزای تحصیلی معمولاً تا پایان دوره تحصیلی معتبر است (مثلاً ۳ سال برای لیسانس). هزینه صدور ویزای دانشجویی برای متقاضی اصلی حدود £۵۲۴ است.
ویزای همراه (Dependent Visa)
خانواده (همسر و فرزندان زیر ۱۸ سال) اعضای اصلی در ویزاهای کار و تحصیل میتوانند همراه شوند. آنها نیز باید IHS و هزینه درخواست (معمولاً نزدیک برابر اصلی) را بپردازند. همراهان ویزای دانشجویی یا کاری نیز اجازه کار دارند و میتوانند در بازار کار فعال باشند.
ویزای خانواده (Family Visa)
شامل همسر، شریک زندگی، والدین و کودکان خانوادههای مقیم انگلستان (شهروند یا دارنده اقامت دائم). برای ویزای همسر باید رابطه قانونی اثبات شود و درآمد سالانه حداقل حدود £۲۹٬۰۰۰ (بدون در نظر گرفتن فرزند) توسط حامی نشان داده شود. هزینه این ویزا معمولاً بالاتر است (برای مثال ویزای همسر حدود £۱٬۵۲۳ برای درخواست از خارج انگلیس)، علاوه بر IHS و مدارک لازم.
بیشتر بدانید : بهترین کشور برای مهاجرت
ویزای استعداد (Global Talent)
برای افراد فوقالعاده در علم، هنر، تکنولوژی یا حوزههای تخصصی صادر میشود. دریافت این ویزا نیازمند قبولی در رقابت (endorsement) از نهاد معتبر علمی یا هنری است. هزینه درخواست «استعداد جهانی» برای فرد اصلی حدود £۷۶۶ است.
ویزای فارغالتحصیلی (Graduate Visa)
پس از اتمام موفقیتآمیز دوره تحصیلی در دانشگاههای انگلیس، فارغالتحصیلان خارجی میتوانند تا ۲ سال (۳ سال برای دکترا) در انگلستان بمانند و کار کنند. هزینه درخواست این ویزا £۸۸۰ است. این ویزا خودش منجر به اقامت دائم نمیشود اما فرصت جدیدی برای پیدا کردن شغل و سپس گذر به ویزای کاری ایجاد میکند.
ویزای کارآفرینی (Start-up، Innovator)
برای راهاندازی کسبوکار در انگلیس. ویزای Start-up برای ایدههای اولیه ویزای Innovator برای بیزنسهای تثبیتشدهتر است. هزینهها بین £۴۶۵ تا £۱٬۵۹۰ برای فرد اصلی بسته به نوع ویزا هستند.
هزینههای اقدام برای مهاجرت به انگلیس
هزینههای اولیه مهاجرت شامل موارد زیر است:
هزینه ویزا انگلیس
بسته به نوع ویزا متفاوت است. برای مثال، ویزای کاری Skilled Worker حدود £۸۸۵ (کمتر از ۳ سال) تا £۱٬۷۵۱ (بیش از ۳ سال) است. ویزای دانشجویی ~£۵۲۴ و ویزای فارغالتحصیلی £۸۸۰. در صورت استفاده از خدمات تسریع، هزینه بیشتری (۵۰۰–۱۰۰۰ پوند) نیز تعلق میگیرد.
Immigration Health Surcharge (IHS)
علاوه بر هزینه ویزا، هر سال IHS پرداخت میشود. هزینه آن برای مهاجران بالای ۱۸ سال حدود £1,035 در سال (برای دانشجو یا زیر ۱۸ سال £776 در سال) است. مثلاً برای ویزای ۳ ساله کاری، مبلغ IHS £3,105 است (۳ سال × £1,035). پس از پرداخت IHS، میتوانید از خدمات درمانی NHS رایگان استفاده کنید.
هزینههای پنهان
علاوه بر موارد بالا، هزینههای دیگری نیز معمولاً لحاظ میشود: آزمون زبان (مثل IELTS حدود £۱۵۰)، آزمایش سل (برای برخی کشورها £۵۰–£۲۰۰)، هزینه مرکز انگشتنگاری (حدود £۱۹ از داخل UK) و کارمزد وکلای مهاجرت (اختیاری اما گاهی ضروری). همچنین هزینههای نقلوانتقال مانند بلیت هواپیما، ودیعه اجاره مسکن (معمولاً یک تا دو ماه اجاره) و خرید وسایل منزل را نباید فراموش کرد.
هزینه زندگی در انگلیس
هزینههای زندگی در انگلیس به شهر و سبک زندگی بستگی دارد. بهطور کلی لندن گرانترین شهر است و اجاره مسکن و خدمات در آن بسیار بالاست. بهعنوان مثال، میانگین اجاره ماهانه یک آپارتمان در لندن حدود £۲٬۲۲۷ است. در مقابل شهرهایی مانند منچستر، بیرمنگام و گلاسگو هزینههای کمتری دارند (مانند منچستر حدود £۱٬۳۰۰، بیرمنگام £۱٬۰۴۳ و گلاسگو £۱٬۲۰۰ در ماه). این بدان معناست که زندگی در لندن تا ۸۰–۱۱۴٪ گرانتر از این شهرها تمام میشود. سایر هزینهها نیز در لندن بالاتر است، هرچند در عوض امکانات و فرصتهای بیشتری دارد.
مسکن در انگلیس
مسکن بزرگترین هزینه زندگی را تشکیل میدهد. اجاره یک آپارتمان یکخوابه در لندن بهطور متوسط حدود £۲٬۲۲۷ در ماه است، در حالی که همین آپارتمان در شهرهای دیگر مانند منچستر £۱٬۳۰۰، بیرمنگام £۱٬۰۴۳ و گلاسگو £۱٬۲۰۰ است. این اختلاف برای مهاجران ایرانی هم ملموس است: مثلاً یک خانه ۳خوابه معمولی در لندن میتواند £۲٬۰۰۰ تا £۴٬۰۰۰ در ماه اجاره داده شود، در حالی که در منچستر یا بیرمنگام حدود نصف این مبلغ است (حدود £۱٬۲۰۰–£۱٬۵۰۰ برای مشابه ۳خوابه). بسیاری از دانشجویان ایرانی برای کاهش هزینه، در خوابگاه دانشگاه یا با همخانه شدن زندگی میکنند که اجاره سهمی حول £۶۰۰–£۸۰۰ در ماه را ممکن میسازد. با این حال خانوادهها معمولاً به آپارتمان بزرگتری نیاز دارند که هزینه بیشتری دارد.
قبوض و بیمه در انگلیس
قبوض خدمات عمومی (آب، برق، گاز، اینترنت) حدود £۱۰۰–£۱۵۰ پوند در ماه برای یک آپارتمان کوچک تخمین زده میشود. خبر خوب برای دانشجویان این است که «Tax Council» (مالیات محلی) برای دانشجویان تماموقت حذف میشود؛ اما خانوادههای مهاجر باید آن را پرداخت کنند. Council Tax معمولاً بر حسب ارزش ملک محاسبه میشود. به طور تقریبی، این مالیات برای یک آپارتمان کوچک حدود ۱۰۰ تا ۱۵۰ پوند در ماه است. مقدار دقیق در لندن کمی بالاتر است اما قابل مقایسه با شهرهای دیگر است.
بیمه درمانی خصوصی در انگلیس مورد نیاز نیست چون با پرداخت IHS از خدمات NHS بهرهمند میشوید. با این حال برخی خدمات بهداشتی مثل معاینات چشم یا دندان، و نیز داروهای خاص، شامل پرداخت جداگانه هستند.

حملونقل و کرایه وسائل نقلیه در انگلیس
هزینه حملونقل بستگی به شهر دارد. در لندن بلیط مترو یا اتوبوس تکسفره حدود £۲–£۵ (بسته به مناطق) است. بسیاری از ساکنان از کارت ماهانه استفاده میکنند؛ برای مثال کارت حملونقل مناطق مرکزی لندن (زون ۱-۲) حدود £۱۴۰ در ماه است، که با تخفیف دانشجویی (Student Oyster + Railcard) تا حدود £۱۰۳ کاهش مییابد. هزینه حملونقل عمومی در شهرهای دیگر به مراتب کمتر است؛ در منچستر کارت ماهانه حدود £۵۰–£۸۰ است (معمولاً نصف لندن) و بلیط اتوبوس تکسفره £۱٫۵۰ است. اغلب خانوادهها در شهرهای بزرگتر برای راحتی از خودرو استفاده میکنند که هزینه بنزین (£۱٫۶ در هر لیتر) و بیمه و مالیات جاده را به مخارج اضافه میکند. در لندن معمولاً استفاده از خودرو بهدلیل ترافیک و مالیات ازدحام (Congestion Charge روزانه £۱۵) مقرونبهصرفه نیست.
خوراک و سایر هزینهها در انگلیس
هزینه غذا نیز شهرمحور است. میانگین هزینه خواروبار یک نفر در لندن حدود £۱۵۵ در ماه و در سایر مناطق £۱۱۶ است. خرید از سوپرمارکتهای ارزان (مانند Lidl و Aldi) میتواند هزینه را کاهش دهد. رفتوآمد دانشجویان با تخفیفهای دانشجویی (مانند کارت 16-25 Railcard) ارزانتر میشود.
برای مثال، یک بودجه معمول برای دانشجویی در لندن میتواند شامل اجاره £۶۰۰ (اتاق مشترک)، خوراک £۱۵۰، حملونقل £۵۰، قبوض و اینترنت £۵۰، تفریح و متفرقه £۱۰۰ باشد که مجموعاً حدود £۹۵۰ در ماه میشود. در شهرهای غیردرســــتی مثل بیرمنگام یا گلاسگو این میزان بهطور چشمگیری کمتر است. در مجموع، هزینه خوراک، پوشاک، تماس و سرگرمی در لندن حدود دو برابر بسیاری از شهرهای دیگر انگلستان است.
بازار کار و حداقل درآمد
یکی از سخت ترین شرایط برای افراد پس از مهاجرت به انگلیس، ورود به بازار کار است. بازار کار انگلیس بهشدت رقابتی و با تنوع حرفهای بالا است. بیشتر تقاضا در بخشهای فناوری، مهندسی، پزشکی، مالی و خدمات آموزشی است. حداقل حقوق قانونی (National Minimum Wage) برای افراد بالای ۲۱ سال در سال ۲۰۲۵ حدود £۱۲٫۲۱ پوند در ساعت است (حدود £۲۴٬۰۰۰ سالانه برای شغل ۴۰ ساعته). اما برای ویزای کاری (Skilled Worker)، حداقل حقوق مورد نیاز بسیار بالاتر است. دولت از ۲۲ ژوئیه ۲۰۲۵ اعلام کرده که معمولاً باید حقوق پایه حداقل £۴۱٬۷۰۰ در سال یا معادل نرخ متداول شغل (whichever higher) باشد.
برخی گروهها میتوانند با تخفیف حقوق پایینتری دریافت کنند، مثلاً تازهفارغالتحصیلان یا افراد زیر ۲۶ سال میتوانند با حداقل £۳۳٬۴۰۰ سالانه و ۷۰٪ نرخ شغل اقدام کنند. پزشکان با دکترای مرتبط و برخی مشاغل پژوهشی نیز امتیازهای مشابهی دارند. علاوه بر حقوق، برای اخذ ویزای کار باید امتیازهای دیگری مانند داشتن مدرک انگلیسی و پیشنهاد کاری از کارفرمای دارای مجوز کسب کنید.
بهطور خلاصه، فارغالتحصیلان تازهوارد و افراد با سابقه تحصیلی بالا معمولاً امکان شروع با حقوق حدود £۳۳–۳۸ هزار را دارند، اما برای متقاضیان باتجربهتر معمولاً حقوق بالای £۴۲ هزار سالانه انتظار میرود.
شرایط دانشجویی و اجازه کار
یکی دیگر از راه های مهاجرت به انگلیس از طریق ویزا دانشجویی است. دانشجویان بینالمللی در انگلیس بسته به نوع دوره میتوانند کار کنند. بر اساس قوانین جدید ویرایش ۲۰۲۵، دانشجویان تماموقت دورههای کاردانی و بالاتر (لیسانس، فوقلیسانس و دکترا) میتوانند در زمان تحصیل تا ۲۰ ساعت در هفته کار کنند و در تعطیلات بهصورت تماموقت. برای دورههای زیر لیسانس یا برخی مدارس، محدودیت ۱۰ ساعت در هفته است. همه کارفرمایان باید با دفتر مهاجرت برای بررسی حق کار دانشجو همکاری کنند. در عمل، کار دانشجویی میتواند هزینه زندگی را پوشش دهد؛ برای مثال بسیاری از دانشجویان ایرانی در فروشگاهها، رستورانها یا گشتوگذار دانشگاهی مشغول به کار پارهوقت میشوند. اما با توجه به هزینههای بالای لندن، تأمین کل مخارج از طریق کار دانشجویی دشوار است؛ بنابراین معمولاً دانشجویان باید شهریه و بخشی از مخارج را از طریق پسانداز یا کمک خانواده تأمین کنند.
اقامت دائم و مسیرهای تبدیل ویزا
بیشتر مسیرهای اصلی مانند Skilled Worker، کار در وزارتخانهها، یا ویزای همسر پس از ۵ سال اقامت قانونی در انگلیس این امکان را فراهم میکنند که برای «اقامت دائم» (Indefinite Leave to Remain – ILR) اقدام کنید. شرایط شامل عدم خروج بیش از ۱۸۰ روز در سال، پرداخت مالیات و اثبات نیاز مالی بر اساس شرایط ویزا است. پس از دریافت ILR معمولاً یک سال دیگر باید صبر کنید تا بتوانید برای تابعیت (شهروندی بریتانیا) اقدام کنید در صورتی که اقدام به مهاجرت قانونی به انگلیس کرده باشید.
دانشجویان خود بهتنهایی حق ILR ندارند، اما فارغالتحصیلان میتوانند پس از گرفتن ویزای کاری یا ازدواج به مسیر پنجساله بروند. ویزای کارآفرینی نیز پس از ۳–۵ سال شغل یا سرمایهگذاری منجر به ILR میشود. همچنین مسیر «۱۰ سال اقامت طولانی» برای کسانی که با ویزای بلندمدت متعددی (مثلاً خانواده یا کارگری) در کنار هم ۱۰ سال مستمر زندگی کردهاند وجود دارد.
تجارب واقعی مهاجران
برخی مهاجران ایرانی از تجربه زندگیشان در انگلیس سخن میگویند تا تصویر واقعیتری ارائه دهند. برای نمونه، یکی از منابع مهاجرتی ایرانی گزارش میدهد که اجاره یک آپارتمان سهخوابه در لندن بسته به منطقه از حدود £۲٬۰۰۰ تا £۴٬۰۰۰ در ماه متفاوت است. این منبع خاطرنشان میکند که مثلاً یک واحد مشابه در منچستر تنها حدود نصف این مبلغ قیمت دارد. همچنین یک نمونه بودجه زندگی دانشجویی در لندن نشان میدهد با اتاق اشتراکی (اجاره سهمی £۶۰۰)، هزینهخوراک £۱۵۰، حملونقل £۵۰، قبوض و اینترنت £۵۰ و تفریح £۱۰۰، مجموعاً حدود £۹۵۰ در ماه هزینه میشود. در شهرهای غیردرســتیتر مانند گلاسگو یا بیرمنگام، این مبلغ میتواند بسیار کمتر باشد.
در مجموع، موفقیت در مهاجرت به انگلیس نیازمند برنامهریزی دقیق مالی (برای هزینه ویزا و زندگی) و تحقیق درباره بازار کار است. پیشبینی هزینهها با اعداد واقعی (مثلاً هزینه اجاره و خوراک) و استفاده از تجربیات دیگران میتواند در تصمیمگیری به شما کمک کند. با وجود چالشهای اقتصادی و قوانین سختگیرانه جدید، انگلیس همچنان کشوری با کیفیت زندگی بالا و فرصتهای شغلی خوب است؛ شرط آن این است که اطلاعات کافی و منابع مالی لازم را آماده کنید.