استرالیا از دیرباز مقصد محبوب مهاجران ایرانی بوده و تصویر عمومی از آن، سرزمینی با کیفیت بالای زندگی، امنیت و فرصتهای شغلی مناسب است. در سال ۲۰۲۵ این کشور همچنان یکی از جذابترین مقاصد جهان برای مهاجرت و زندگی به شمار میرود. اما زندگی در استرالیا واقعاً چگونه است و چه هزینهها و چالشهایی در پیش است؟ در این مقاله جامع به بررسی تمام زوایای زندگی در استرالیا میپردازیم: از نحوه اخذ ویزا و اقامت دائم گرفته تا بازار کار، هزینههای روزمره، شرایط دانشجویی، تجربه مهاجران ایرانی، نظام آموزشی، مالیات و بیمه بازنشستگی، فرصتهای سرمایهگذاری و در نهایت مزایا و معایب کلی زندگی در این کشور. اطلاعات این مقاله بر اساس دادههای رسمی و منابع معتبر (مانند وبسایتهای دولتی و آمارهای بهروز) تا سال ۲۰۲۵ تهیه شده و با لحن روان و قابل فهم ارائه میشود.
۱. سیستم ویزا و اقامت استرالیا
برای مهاجرت کاری و اقامت در استرالیا، طیف وسیعی از ویزای مهارتی، خانوادگی و تحصیلی وجود دارد. دولت استرالیا در سال ۲۰۲۵ همچنان از سیستم امتیازبندی (point system) برای ویزای مهارتی استفاده میکند. از جمله ویزاهای پرکاربرد میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
ویزای کاری و مهارتی Points-tested
مانند ویزای مستقل مهارتی (Subclass 189) و ویزای مهارتی دعوتشده ایالتی (190) و منطقهای (Subclass 491 و 494). در این روش، تحصیلات، سابقه کار، سن و مهارت زبان شما امتیاز میگیرند و بر اساس این امتیازها تصمیم به صدور اقامت دائم گرفته میشود. در صورت قبولی ویزای مهارتی دائم، دارنده آن بلافاصله مقیم دائم استرالیا محسوب میشود.
ویزای کاری اسپانسری کارفرما (ENS/RSMS)
اگر یک کارفرما در استرالیا پیشنهاد شغل داشته باشد، میتواند اسپانسر (سرمایهگذار) ویزای ۱۸۶ (Employer Nomination Scheme) یا ۴۸۲ (موقت – Skills in Demand) و پس از مدتی ۱۸۶) باشد. این ویزاها هم منجر به اقامت دائم میشوند.
ویزای منطقهای (Regional) جدید
برنامههایی مانند ویزای ۴۹۱ و ۴۹۴ (Skilled Work Regional) وجود دارند که مختص کار در مناطق خارج از کلانشهرهاست و امتیازها و تسهیلات خاص خود را دارند.
ویزای تجاری و سرمایهگذاری
از جمله ویزای ۱۸۸ و ۸۸۸ برای راهاندازی کسبوکار یا سرمایهگذاری در استرالیا. دولت استرالیا، به ویژه ایالتهای مختلف، برنامههای خاصی برای جذب کارآفرین و سرمایهگذار خارجی دارند.
ویزای تحصیلی (Subclass 500)
برای متقاضیان تحصیل در دانشگاهها و کالجهای استرالیا که میخواهند دورههای تحصیلی را طی کنند. این ویزا امکان کار نیمهوقت در حین تحصیل (تا ۲۰ ساعت در هفته) و پس از اتمام دوره، مجوز کار و اقامت موقت ارائه میدهد.
ویزای خانوادگی
شامل ویزای همسر (Partner visa: Subclass 820/801 در داخل کشور و 309/100 خارج کشور)، و ویزای والدین (Parent visa) است. ازدواج با یک شهروند یا مقیم دائم، سریعترین راه گرفتن ویزای خانوادگی است.
ویزای ۴۱۷/۴۶۲ (Working Holiday)
این ویزا برای جوانان برخی کشورها (از جمله ایران گزینه ندارد) امکان کار و سفر کوتاهمدت فراهم میکند.
در مجموع، دریافت اقامت دائم در استرالیا معمولاً از طریق ویزایهای مهارتی و اسپانسری ممکن میشود. به عنوان مثال در صورت موفقیت در اخذ ویزای مهارتی (۱۸۹ یا ۱۹۰)، بلافاصله مقیم دائم (PR) میشوید. فرآیند اخذ ویزا شامل ارزیابی مدارک تحصیلی، آزمون زبان انگلیسی، اخذ امتیاز کافی و انجام مصاحبه است و ممکن است چند ماه تا سالها طول بکشد. با این حال، استرالیا برای افراد تحصیلکرده و ماهر فرصتهای زیادی فراهم کرده و در سالهای اخیر، برنامههای ویژهای برای جذب نیروی ماهر و کارآفرین اجرا شده است. مشاوره رسمی و بهروز با وکلای مهاجرت یا سایت اداره مهاجرت (Home Affairs) برای دریافت اطلاعات دقیق هر ویزا توصیه میشود.
بیشتر بدانید : هزینه زندگی در عشق آباد ترکمنستان
۲. بازار کار و اشتغال
بازار کار استرالیا در سال ۲۰۲۵ نسبتا پویا و کمنرخ بیکاری است. نرخ بیکاری فصلی این کشور در ژوئن ۲۰۲۵ حدود ۴.۳٪ گزارش شده که پایین محسوب میشود. رشد اشتغال سالانه نیز مثبت و حدود ۲.۱٪ بوده است. این نشان میدهد که بازار کار در حال گسترش است و فرصتهای شغلی جدید ایجاد میشود. در عین حال، فشارهای اقتصادی جهانی و نرخ تورم کنترلشده، شرایط ثبات اقتصادی را به همراه داشته است (شاخص قیمت مصرفکننده ۱۲ ماهه مارس ۲۰۲۵ معادل ۲.۴٪ افزایش داشت).
از نظر حوزههای شغلی در تقاضا، آمارهای رسمی نشان میدهد بیشترین تقاضاها مربوط به صنایع «خدمات بهداشتی و مراقبتی (Health Care)»، «خدمات غذایی و اقامتی (Hospitality)» و «سایر خدمات» (آموزشی، فنی) است. در سال ۲۰۲۴-۲۵ ویزاهای موقت ۴۸۲ (Skills in Demand) عمدتا به مشاغلی مثل «سرآشپز (Chef)»، «پزشک عمومی (Resident Medical Officer)» و «مهندسی عمران» تعلق گرفته است. بنابراین مشاغل حوزه بهداشت (پرستار، پزشک متخصص)، خدمات غذایی (سرآشپز و آشپز)، ساختوساز (مهندس عمران، کارگر ماهر) و فناوری اطلاعات از مشاغل پرتقاضا هستند. جدول زیر خلاصهای از مشاغل پرمتقاضی در برنامه ویزای موقت مهارتی را نشان میدهد:
بهداشت و درمان (Health Care): 17.9٪ از ویزاهای ۴۸۲؛ مشاغل شاخص: پزشک عمومی، پرستار.
خدمات غذایی و گردشگری: 13.9٪؛ مشاغل شاخص: سرآشپز، آشپز رستوران.
تکنسینها و مشاغل فنی: (مانند مهندسی برق، الکترونیک، مکانیک) رشد 50٪ در سال اخیر.
مدیریت و اجرا: 10.7٪؛ (مدیران پروژه، مدیران اجرایی).
فناوری اطلاعات و ارتباطات: همواره نیاز مبرم به متخصصان IT (برنامهنویس، تحلیلگر سیستم).
متقاضیان ایرانی، بهویژه در رشتههای مهندسی، IT، بهداشت و پرستاری شانس خوبی دارند. همچنین نیروی کار ماهر در رشتههای علوم پایه و ریاضیات، ساخت و ساز و حملونقل (مثل لولهکشی، برقکشی، رانندگی) نیز مورد نیاز است. برای یافتن شغل، سایتهای کاریابی محلی (Seek, Indeed, LinkedIn Australia) و همچنین اطلاعات آمار منابع اشتغال (مانند Labour Market Insights) مفیدند.
میزان درآمد و حقوق
میانگین حقوق در استرالیا از سطح نسبتاً بالایی برخوردار است. طبق یک گزارش تازه، میانگین حقوق ماهانه ۲۰۲۵ حدود ۷۶۰۰ دلار استرالیا (تقریبا ۹۰ هزار دلار در سال) برآورد شده است. البته این عدد شامل همه کارکنان است و میانه حقوق کمتر است: میانه حقوق ماهانه حدود ۶۶۷۵ دلار استرالیا است. به بیان ساده، نیمی از کارمندان کمتر از ۶۶۷۵ دلار و نیم دیگر بیشتر از این مبلغ دریافت میکنند. به عنوان مثال در سال ۲۰۲۵ میان حقوق در بخشهایی مثل مهندسی، IT یا پزشکی میتواند بسیار بالاتر باشد (تا ۱۰-۱۲ هزار دلار ماهانه برای متخصصان با تجربه) و در مشاغل خدماتی یا صنایع سبک کمتر (۵-۶ هزار دلار).
حداقل دستمزد ملی در استرالیا نیز از بالاترینها در دنیاست. از اول ژوئیه ۲۰۲۵ حداقل دستمزد ۲۴.۹۵ دلار استرالیا در ساعت (معادل حدود ۹۴۸ دلار در هفته) تعیین شده است. به این ترتیب حتی مشاغل کممهارت و پارهوقت نیز مزد خوبی نسبت به بسیاری کشورها دارند. علاوه بر حقوق پایه، مزایای اجتماعی مانند بیمه درمانی (مدیکر) برای مقیمین دائم و شهروندان رایگان یا ارزان و سیستم بازنشستگی سوپرانوئیشن (حداقل ۱۲٪ حقوق توسط کارفرما به صندوق بازنشستگی واریز میشود) وجود دارد.

۳. هزینههای زندگی روزمره
یکی از مهمترین دغدغههای مهاجران، هزینه زندگی در استرالیا است. بر اساس برآوردهای آماری Numbeo (تا جولای ۲۰۲۵)، هزینههای مصرف معمول در شهرهای بزرگ به شرح زیر است:
سیدنی: برای یک خانواده چهار نفره حدود ۶۲۹۶ دلار استرالیا (بدون احتساب اجاره) در ماه لازم است؛ برای یک نفر تنها حدود ۱۷۷۲ دلار در ماه. به طور کلی سیدنی گرانترین شهر استرالیا است؛ اجاره در مرکز شهر آن بهطور میانگین ۳۳۱۴ دلار (آپارتمان یکخوابه) در ماه است.
ملبورن: برای خانواده چهار نفره حدود ۶۰۵۳ دلار در ماه و برای یک نفر تنها حدود ۱۶۹۰ دلار (بدون اجاره) پیشبینی شده است. ملبورن حدود ۵٪ ارزانتر از سیدنی است. اجاره ۱ خوابه در مرکز شهر ملبورن حدود ۲۹۰۰ دلار در ماه است (حدود ۲۸٪ کمتر از سیدنی).
بریزبن: هزینههای زندگی حدود ۵۰۸۸ دلار برای خانواده و ۱۴۳۶ دلار برای فرد تنها (بدون اجاره) است. اجاره در بریزبن به طور میانگین ۳۱٪ کمتر از سیدنی است.
پرت (پرت استرالیا): هزینه ماهانه یک نفر ۱۵۷۵ دلار و خانواده چهار نفر ۵۶۱۴ دلار (بدون اجاره) است. پرت در هزینهها حدود ۱۰٪ ارزانتر از سیدنی است.
آدلاید: هزینه ماهانه یک نفر ۱۵۸۹ دلار و خانواده چهارنفر ۵۵۷۶ دلار (بدون اجاره) است. آدلاید به نسبت دیگر کلانشهرها ارزانتر است؛ اجاره در این شهر به طور متوسط ۴۴٫۷٪ کمتر از سیدنی است.
کانبرا: پایتخت استرالیا است ولی کمی گرانتر از میانگین کشور. هزینه زندگی یک نفر در کانبرا حدود ۱۷۹۹ دلار در ماه است (بدون اجاره). هزینه اجاره کمی بالاتر از متوسط ملی است.
هزینه رستوران و غذا
یک وعده غذا در رستوران ارزانقیمت حدود ۲۵–۳۰ دلار استرالیا (حدود ۱۸ تا ۲۰ دلار آمریکا). یک لیوان کاپوچینو حدود ۵ دلار استرالیا. قیمت اقلام سوپرمارکتی هم نسبتا بالاست: مثلاً یک لیتر شیر حدود ۲٫۳–۲٫۶ دلار، یک قرص نان ۴–۵ دلار، و مرغ کیلویی حدود ۱۲–۱۴ دلار استرالیا. برای مثال، هزینه بنزین حدود ۱٫۸۶ دلار برای هر لیتر است.
مسکن و اجاره
اجاره مسکن بزرگترین هزینه زندگی است. نرخهای اجاره ماهانه در شهرهای مختلف به این شکل است:
- در سیدنی برای آپارتمان یکخوابه در مرکز شهر حدود ۳۳۱۴ دلار در ماه (خارج مرکز ۲۲۹۷ دلار).
- در ملبورن بهطور میانگین یکخوابه مرکز حدود ۳۰۵۰ دلار (برابر با ۲۸٫۳٪ کمتر از سیدنی).
- در بریزبن یکخوابه مرکز حدود ۲۰۰۰ دلار است، در پرت حدود ۲۲۵۰ دلار، و در آدلاید حدود ۱۸۰۰–۲۰۰۰ دلار در ماه.
- در شهرهای متوسط مانند گولدکست یا کانبرا قیمت اجاره پایینتر ولی افت قابل توجهی ندارد. اگر قصد خرید ملک دارید، قیمت مترمربع در مرکز شهرهای بزرگ بین ۱۱ تا ۱۸ هزار دلار استرالیا (سیدنی گرانترین).
حمل و نقل
استفاده از حملونقل عمومی (قطار، اتوبوس، تراموا) معمولاً امن و کارآمد است. کارتهای ماهانه بلیت (Monthly Pass) در سیدنی حدود ۲۱۷ دلار، ملبورن ۱۹۲ دلار و پرت ۱۱۰ دلار است. در بریزبن فقط حدود ۴۲ دلار (بهخاطر طرحهای تخفیف دولتی در کوئینزلند) و در آدلاید حدود ۱۱۵ دلار است. بنزین حدود ۱٫۶۵–۱٫۸۶ دلار در لیتر و تاکسی کرایه شروع از ۵–۶ دلار دارد. قبض خدماتی (برق، گاز، آب) برای یک آپارتمان ۸۵ مترمربعی حدود ۲۲۰–۳۴۰ دلار در ماه است. اینترنت پرسرعت ماهانه حدود ۷۵–۸۰ دلار است.
تفریحات و ورزش
هزینه اشتراک باشگاه ورزشی حدود ۹۰–۱۰۰ دلار در ماه است. بلیت سینما بین ۲۴ تا ۲۷ دلار. زندگی فرهنگی-تفریحی متنوع است ولی با هزینه نسبتاً بالا (مثلاً یک بلیت کنسرت یا تئاتر میتواند صدها دلار باشد). بیمه درمانی عمومی (مدیکر) برای مقیم دائم رایگان است، اما بیمه خصوصی ماهانه حداقل ۲۰۰–۳۰۰ دلار برای یک خانواده متوسط آب میخورد.
با توجه به آمار بالا، یک نفر مجرد برای زندگی راحت به حدود ۲۵۰۰ تا ۳۰۰۰ دلار استرالیا در ماه (با احتساب اجاره) نیاز دارد. خانواده چهار نفره برای سبک زندگی معمولی بین ۶۰۰۰ تا ۸۰۰۰ دلار در ماه باید بودجه داشته باشند (با اجاره متوسط در هر شهر). این ارقام به نسبت بسیاری از کشورهای جهان بالاست، اما همزمان دستمزدها و حمایتهای اجتماعی استرالیا نیز بالاتر و کاملتر است.
ما به طور مفصل به بررسی هزینه زندگی در ملبورن، شرایط و هزینه زندگی در گلدکوست، نحوه زندگی در پرت استرالیا و سایر شهرهای این کشور پرداخته ایم.
بیشتر بدانید : ویزه ترکیه – راهنمای کامل ۲۰۲۵ برای افغانها
۴. مقایسه شهرهای مهم استرالیا
هر یک از شهرهای بزرگ استرالیا سبک زندگی و هزینههای خاص خود را دارند:
سیدنی (Sydney)
بزرگترین شهر و پایتخت اقتصادی استرالیا. در سیدنی هزینهها بالاست؛ اجاره مسکن در مرکز شهر بسیار گران (۱ خوابه ~۳۳۰۰ دلار). کیفیت خدمات، تفریحات و جمعیت مهاجر فراوان است. در مقابل، دستمزدها معمولاً بالاتر بوده و فرصت شغلی بیشتر است.
ملبورن (Melbourne)
بعد از سیدنی، به نسبت اندکی ارزانتر است (هزینههای کلی ~۵٪ کمتر). فرهنگ هنری و ورزشی قوی دارد. حملونقل عمومی خوبی دارد ولی هزینه اجاره ۲۸٪ کمتر از سیدنی است. آب و هوای معتدلتری دارد.
بریزبن (Brisbane)
بزرگترین شهر کوئینزلند، نسبتاً ارزانتر است؛ هزینههای زندگی حدود ۱۳٪ ارزانتر از سیدنی و اجارهها ۳۱٪ پایینتر. آب و هوای گرم و آفتابی، دسترسی به سواحل زیبای طلایی و هزینههای مسکن پایین، برای خانوادهها و مهاجران جذاب است.
پرت (Perth)
بزرگترین شهر غرب استرالیا، هزینههای زندگی حدود ۱۰٪ پایینتر از سیدنی و اجاره ۳۵٪ پایینتر. نسبتا دور از دیگر کلانشهرها ولی طبیعت قشنگ (سواحل، پارکها) دارد. فعالیتهای معدنی در منطقه تاثیر دارد (شرایط کار در این صنعت).
آدلاید (Adelaide)
نسبتا کوچک و ارزانتر؛ هزینهها ~۱۰٪ کمتر از سیدنی و اجاره ~۴۴٪ پایینتر. زندگی آرامتر و جمعیتی کمتر است. هزینه زندگی متوسط پایینتر از سایر شهرهاست.
کانبرا (Canberra)
پایتخت سیاسی، هزینهها شبیه به ملبورن یا سیدنی (حدود ۱۰۰٪)، ولی نسبت به جمعیت کمتر، امکانات بالای اداری و آموزشی دارد. حقوق دولتی و دیپلماتیک در آن بالاست.

۵. زندگی دانشجویی در استرالیا
استرالیا مقاصد محبوب دانشجویان بینالمللی است و دانشگاههای معتبری مانند ملبورن، سیدنی، آدلاید و موناش را دارد. هزینه تحصیل برای دانشجویان خارجی بسته به رشته و دانشگاه متفاوت است، اما به طور میانگین شهریه سالانه مقاطع مختلف چنین است:
کارشناسی (Bachelor): تقریبا ۱۵,۰۰۰ تا ۳۳,۰۰۰ دلار استرالیا در سال.
کارشناسی ارشد (Master): حدود ۲۰,۰۰۰ تا ۳۷,۰۰۰ دلار در سال.
دکترا (PhD): معمولا ۱۴,۰۰۰ تا ۳۷,۰۰۰ دلار (بسیاری دکتریهای پژوهشی بخشی وام فدارال دارند).
علاوه بر شهریه، هزینه زندگی دانشجویی نیز قابل توجه است. طبق گزارشها، دانشجوی بینالمللی باید ماهانه بین ۱۴۰۰ تا ۲۵۰۰ دلار استرالیا برای هزینههای زندگی (اقامت، غذا، حملونقل و غیره) کنار بگذارد. متوسط اجاره خوابگاه یا آپارتمان دانشجویی به همراه هزینه خوراک و رفتوآمد چنین عددی را میطلبد. مثلاً اجاره یک اتاق اشتراکی در خوابگاه بین ۱۰۰ تا ۴۰۰ دلار در هفته است. برای تخفیف، اغلب دانشجویان در کوئینزلند (بریزبن/گولدکست) یا تاپنگولید بهرهمند هستند که ارزانتر است. به طور کلی، برنامههای وام دانشجویی دولتی (FEE-HELP) به دانشجویان واجد شرایط استرالیایی کمک میکند، ولی دانشجویان خارجی معمولا باید هزینهها را از منابع شخصی یا بورسیه تامین کنند. این در حالی است که اکثر دانشجویان به دنبال مهاجرت با بودجه کم هستند.
ویزای دانشجویی (Subclass 500) به دانشجویان بینالمللی این امکان را میدهد که در حین تحصیل تا ۲۰ ساعت در هفته کار کنند. بسیاری از دانشجویان ایرانی در پارهوقت در رستورانها، کافهها یا فروشگاهها مشغول میشوند تا بخشی از هزینهها را تامین کنند. پس از اتمام دوره، این ویزا معمولا با ویزای موقت کار پس از تحصیل (Temporary Graduate visa 485) قابل تعویض است که یک یا دو سال مهلت جستجوی کار و کسب تجربه میدهد.
هزینه زندگی در خوابگاه های استرالیا
خوابگاه و اقامت: دانشگاهها خوابگاههای دانشجویی (on-campus) دارند که رقابتی و معمولا گرانتر است (هزینهها تا ۳۰۰ دلار در هفته). بسیاری از دانشجویان خارجی ترجیح میدهند خانههای اشتراکی (share house) اجاره کنند که هزینه کمتری دارد (مثلا هر نفر ۱۰۰-۲۰۰ دلار در هفته بسته به شهر). هزینه خوراک روزانه یک دانشجو حدود ۱۵۰-۲۰۰ دلار در هفته (خریدهای سوپرمارکت) است. حملونقل دانشجویی نیز ارزانتر است: کارتهای دانشجویی تخفیفدار حملونقل در همه ایالتها وجود دارد (بهجز ویکتوریا).
اخذ ویزای تحصیلی و بورسیه: برای اخذ ویزای ۵۰۰ نیاز به پذیرش از یک موسسه آموزشی مورد تایید (CRICOS)، پرداخت شهریه و داشتن بیمه درمانی بینالمللی (OSHC) است. بیمه OSHC سالانه حدود ۵۰۰ دلار برای یک دانشجو هزینه دارد. دانشجویان ایرانی میتوانند از بورسهای دانشگاهی استرالیا (fully funded scholarships) یا بورسیههای دولتی مانند Endeavour یا Melbourse بهرهمند شوند، هرچند رقابت بالاست.
به طور خلاصه، زندگی دانشجویی در استرالیا کیفیت بالایی دارد: امکانات مدرن دانشگاهها، محیط بینالمللی، و فرصت کار نیمهوقت. اما هزینهها بهویژه در شهرهای بزرگ بالاست، بنابراین برنامهریزی مالی دقیق لازم است (بودجه سالانه حدود ۲۰۰۰۰ دلار صرفاً برای زندگی و هزینههای جانبی معقول است). بسیاری از دانشجویان نیز پس از تحصیل مسیر اقامت دائم را دنبال میکنند.
بیشتر بدانید : بررسی جامع دانشگاه ملی سنگاپور (NUS)
۶. جامعه و تجربه مهاجران ایرانی
ایرانیان از اقلیتهای قابل توجه در استرالیا هستند. براساس سرشماری ۲۰۲۱، حدود ۷۰٬۸۹۹ نفر در استرالیا متولد ایران هستند که بسیاری شهروند یا مقیم دائم شدهاند. حدود ۶۲.۶٪ آنها شهروند استرالیا هستند و مابقی با اقامت دائم یا موقت زندگی میکنند. جمعیت ایرانی-استرالیایی در چند ایالت متمرکز است: بیشترین تعداد در نیوساوثولز (سیدنی) و ویکتوریا (ملبورن) زندگی میکنند.
تجربه مهاجرت و زندگی ایرانیان در استرالیا ترکیبی از نکات مثبت و چالشها است. از نقاط قوت میتوان به فرصتهای شغلی، سیستم آموزشی و مراقبت بهداشتی با کیفیت، امنیت بالا و آزادیهای اجتماعی اشاره کرد. بسیاری از ایرانیان به راحتی در کالجها و دانشگاههای استرالیا پذیرفته میشوند و محیط باز استرالیا برای آزادی بیان و اعتقادات مذهبی مساعد است.
نقاط ضعف و چالشها نیز وجود دارد: دوری از خانواده و فرهنگ بومی، مشکلات تطبیق با آداب و زبان انگلیسی (هرچند بسیاری به سرعت انگلیسی را میآموزند)، و هزینههای بالا (به خصوص مسکن). برخی مهاجران جدید از احساس غربت و بیتفاوتی اجتماعی ابراز نگرانی کردهاند. با این حال، شبکههای اجتماعی و انجمنهای ایرانی در استرالیا قوی هستند: گروههای فیسبوک، کانالهای تلگرام و انجمنهای محلی (نظیر “Persian White Pages”) ارتباط جامعه ایرانی را تسهیل میکنند. رویدادهای فرهنگی مانند نوروز و جشنهای ملی به پایداری هویت ایرانی کمک میکند و شرایط بهتری نسبت به درآمد مشاغل در دبی امارات دارند.
بطور کلی، ایرانیان شاغل به طور معمول در رشتههای مهندسی، پزشکی، فناوری اطلاعات و تجارت فعالیت میکنند. نرخ بیکاری در جامعه مهاجر مشابه جمعیت عمومی است (حدود ۴٪). به عنوان مثال، پرستاران، پزشکان و مهندسان ایرانی اغلب در ایالتهای بزرگ یافت میشوند. با فراهم شدن امکان شهروندی، بسیاری امید دارند فرزندانشان نیز در استرالیا بزرگ شوند و از خدمات آموزشی رایگان (مدارس دولتی) بهرهمند گردند.
۷. نظام آموزش و پرورش
نظام آموزشی استرالیا از پیشدبستان (Kindergarten) تا دانشگاه را شامل میشود. آموزش عمومی (دولتی) برای شهروندان و مقیمهای دائم رایگان است (به جز مبالغ اندکی برای کتاب و فعالیتهای فوق برنامه). کیفیت آموزش دولتی معمولاً بالاست، اما تعداد محدودی مدارس منتخب (Selective) یا مجتمعهای اسپیشال وجود دارند که آزمون ورودی دارند. مدارس خصوصی (Catholic یا مستقل) شهریه دریافت میکنند که متوسط آن بسیار بالاتر است. به طور تقریبی در سال ۲۰۲۳ شهریه سالانه مدارس دولتی ~۲۲۰ دلار برای ابتدایی و ۵۰۰ دلار برای متوسطه (تحت عنوان کمک مالی داوطلبانه) بوده است، در حالی که مدارس مستقل (غیردولتی) ممکن است بین ۶۵۰۰ دلار (دبستان) تا ۱۱۵۰۰ دلار (دبیرستان) در سال هزینه داشته باشند.
در مجموع هزینه ۱۳ سال تحصیل (ابتدایی+متوسطه) برای یک دانشآموز در ۲۰۲۵ در شهرهای بزرگ حدود ۱۲۳ هزار دلار برای دولتی، ۱۹۴ هزار دلار برای کاتولیک و ۳۵۰ هزار دلار برای مدارس مستقل است. بنابراین خانوادهها بر اساس اولویتهای آموزشی و بودجه خود بین مدارس دولتی رایگان و مدارس خصوصی گران انتخاب میکنند. این در حالی است که در حال حاضر خیلی از افراد به دنبال مهاجرت به فنلاند هستند.
آموزش عالی نیز گران است (همان اعداد قبلی: Bachelor ۲۰–۴۵ هزار، Master ۲۲–۵۰ هزار دلار در سال)، اما اکثر دانشجویان میتوانند با وام دولت (HECS/FEE-HELP) بخشی از آن را به تعویق بیندازند. کیفیت دانشگاهها جهانی ارزیابی میشود. به طور کلی، استرالیا دسترسی به سیستم آموزشی مدرن با تکنولوژی بالا و امکانات ورزشی-هنری قوی برای دانشآموزان و دانشجویان فراهم کرده است.

۸. زندگی مجردی در مقابل زندگی خانوادگی
سبک زندگی در استرالیا برای افراد مجرد و خانوادهها تفاوتهایی دارد:
زندگی مجردی
اجاره آپارتمانهای یکخوابه در شهرهای بزرگ (سیدنی ۳۳۰۰ دلار، ملبورن ~۳۰۵۰ دلار) معمولا برای فرد مجرد 부담 سنگینی است. به همین دلیل بسیاری از جوانان مجرد آپارتمانهای خارج مرکز یا اشتراکی (share house) را انتخاب میکنند (مثلا آپارتمان اجارهای دور از مرکز با کرایه کمتر). امکانات تفریحی و اجتماعی زیادی برای افراد مجرد وجود دارد (ورزشگاه، کافه و رستورانها، رویدادهای هنری و …). افراد مجرد میتوانند انعطاف بیشتری در جابهجایی و شغل داشته باشند و سریعتر به یادگیری زبان و پیدا کردن کار بپردازند.
زندگی خانوادگی
خانوادهها معمولا به دنبال محلههای امن، مدارس خوب و دسترسی به فضاهای باز (پارک، ساحل) هستند. اجاره ویلا یا آپارتمان بزرگ چندخوابه در حومه شهر (Suburb) رایج است. هزینه زندگی خانواده بالاتر است (دو برابر فرد مجرد و بیشتر)؛ هزینههای کودکداری (Daycare) و مدرسه خصوصی گران است. اما حمایت اجتماعی بیشتری وجود دارد: مرخصی والدین با حقوق برای زایمان، تحصیل رایگان در مدارس دولتی و سیستم سلامت عمومی. عواملی مثل تورم و هزینه مسکن برای خانوادهها مهمتر است.
بطور خلاصه، زندگی مجردی در استرالیا بیشتر همراه با آزادی شخصی و سبک زندگی شهری فعال است، اما مخارج نسبتاً بالا و اشغال آسان مسکن ارزان دشوارتر است. زندگی خانوادگی پایداری و حمایت اجتماعی دارد و مناسب کودکپروری است، اما نیازمند مدیریت هزینههای بیشتر و فضای بزرگتر است.
۹. مالیات و بیمه بازنشستگی
نظام مالیاتی استرالیا بر مبنای درآمد عمل میکند. مالیات بر درآمد افراد به صورت پلکانی (Progressive Tax) است: درآمد تا حدود ۱۸٬۲۰۰ دلار (دلار استرالیا) بدون مالیات است و پس از آن درصد مالیات افزایش مییابد. به عنوان مثال، در سال مالی ۲۰۲۵–۲۶، درآمد ۱۸۲,۰۰۰ تا ۱۹۰,۰۰۰ دلار با نرخ ۳۷٪ و بالای ۱۹۰,۰۰۰ دلار با نرخ ۴۵٪ (به علاوه بیمه درمانی ۲٪) مشمول مالیات است. این بدان معناست که نرخهای بالای مالیات شخصی در حدود ۴۰–۴۵ درصد است که از بالاترینها در دنیا محسوب میشود. اما در عوض سیستم رفاهی و بهداشتی گستردهای در اختیارتان قرار دارد. مراقبتهای پزشکی پایه (مدیکر) رایگان یا بسیار ارزان است و تحصیل تا دبیرستان برای شهروندان رایگان است.
سوپرانوئیشن (مراقبت بازنشستگی) نیز در استرالیا اجباری است. طبق قانون، از ژوئیه ۲۰۲۵ حداقل ۱۲٪ حقوق پایه کارمند از سوی کارفرما باید به حساب سوپرانوااری (بازنشستگی) او واریز شود. به این ترتیب پسانداز بازنشستگی نیز تضمین شده است. علاوه بر این، دولت کمکهای مالی (کمکهزینه تحصیلی یا بیمه بیکاری) را برای شهروندان در مواقع بیکاری، فرزندآوری یا تحصیل ارائه میکند.
۱۰. سرمایهگذاری و راهاندازی کسبوکار
استرالیا به دلیل ثبات اقتصادی و سیاستهای حمایت از نوآوری، مقصد جذابی برای سرمایهگذاری است. دولت مرکزی و ایالتها انواع ویزای تجاری و کارآفرینی (مثل ۱۸۸ Investor Visa و ویزای استعداد جهانی ۸۵۸) را ارائه میدهند. شرایط عمومی سرمایهگذاری: امکان خرید ملک تجاری (اما برای خارجیها محدودیتهایی بر خرید مسکن وجود دارد، معمولا سرمایهگذاران خارجی فقط میتوانند آپارتمان یا خانه جدید بسازند و ملک دستدوم را نمیتوانند به راحتی خریداری کنند). حوزههای مورد تشویق شامل فناوریهای سبز، معدن و انرژی نو، کشاورزی مدرن، و نوآوریهای دیجیتال است.
ایالتهای مختلف برنامههایی برای جذب سرمایه و استارتاپها دارند، از جمله تسهیلات مالیاتی و تسریع ویزا (Global Talent Stream) برای متخصصین. هرچند هزینه راهاندازی کسبوکار (ملک، نیروی کار و مالیات) در استرالیا بالاست، اما بازار داخلی ثروتمند و دسترسی به بازارهای آسیایی این کاستیها را جبران میکند. همچنین برای کارآفرینان کوچک و متوسط (SME) نیز وامهای دولتی و مشاوره فراهم است.
اگر هدف شما سرمایهگذاری منفعل (مثلا ملکی) است، لازم است بدانید دولت محدودیتهایی برای خریداران خارجی مسکن دارد: معمولا باید در پروژههای جدید سرمایهگذاری کنید یا زمین خالی بخرید و بسازید (تا جلوی افزایش مصنوعی قیمت مسکن گرفته شود).
۱۱. مزایا و معایب کلی زندگی در استرالیا
در ادامه مطلب به بررسی و معایب زندگی در استرالیا میپردازیم. پس با ما همراه باشید تا شما را با شرایط این کشور همچون شرایط مهاجرت کاری به عمان آشنا کنیم.
مزایا زندگی در استرالیا
زندگی در استرالیا را میتوان اینگونه خلاصه کرد: کیفیت زندگی بالا (رتبه بالایی در شاخصهای جهانی زندگی)، طبیعت زیبا (سواحل معروف، پارکهای ملی)، امنیت شخصی و اجتماعی، درآمدهای خوب و خدمات عمومی گسترده. مردم استرالیا به اجتماعی باز و چندفرهنگی معروفاند و تنوع جمعیتی زیادی وجود دارد. سیستم سلامت و آموزش عمومی پیشرفته است. آب و هوای اکثر مناطق معتدل و آفتابی است (جز نواحی سرد جنوب و شمال استوایی).
معایب زندگی در استرالیا
نیز عبارتاند از: هزینه بالای زندگی (بهویژه مسکن در شهرهای بزرگ)، فاصله جغرافیایی زیاد با سایر کشورها (پرواز طولانی و هزینه بر برای سفر به اروپا/آمریکا)، و رقابت سخت برای اخذ ویزا (سیاست مهاجرت سختتر شده). مشکلاتی مانند تبعیض گاه و بیگاه نژادی یا فرهنگی ممکن است وجود داشته باشد، هرچند به نسبت کمتر از بسیاری کشورهای دیگر. همچنین برخی خدمات مانند اینترنت پهنباند در مناطق دورافتاده ضعیفتر است و خشکسالی و جنگلسوزی در نواحی خاص طبیعی به چشم میخورد.
نتیجهگیری
در جمعبندی، زندگی در استرالیا برای بسیاری رویای استرالیایی است. زندگی در کشوری امن با اقتصاد قوی، امکان رشد شغلی و رفاه اجتماعی. هزینهها نسبتاً بالا هستند ولی در برابر دستمزدهای بالاتر و مزایای اجتماعی (مثل بیمههای رایگان و بازنشستگی اجباری) قابل توجیهند. سیستم مهاجرت و ویزاها تا حدی محدود شده اما هنوز روشهای متنوعی برای ورود افراد ماهر، سرمایهگذار و دانشجو فراهم است. ایرانیانی که در این کشور زندگی میکنند، از فرصتهای اقتصادی و تحصیلی بهره میبرند ولی همزمان با چالشهای دوری از وطن و هزینههای سنگین مواجهند یا به دنبال مقایسه با کشور فنلاند یا سایر کشورها میباشند.
پیشنهاد ما برای هر متقاضی مهاجرت یا زندگی در استرالیا این است که برنامهریزی دقیقی انجام دهد: اطلاعات رسمی را از منابعی مانند اداره آمار استرالیا (ABS)、وزارت مهاجرت (Home Affairs) و سایتهای معتبر اقتصادی بخواند، و هزینهها و درآمدهای خود را برآورد کند. زندگی در استرالیا میتواند بسیار رضایتبخش باشد، به شرطی که با آگاهی از شرایط و آمادگی مواجهه با چالشها اقدام کنید.