اقامت یا ویزا خود حمایتی (Self-Sponsored/Passive Income Visa) روشی است برای مهاجرت که در آن متقاضی با نشان دادن درآمد و تمکن مالی ثابت میتواند بدون نیاز به کار در کشور مقصد زندگی کند. به عبارت دیگر، در این ویزا متقاضی با ارائه مدارکی مانند گردش حساب بانکی، اسناد مالکیت یا سود سپرده بانکی، ثابت میکند که از منابع غیرفعال (مثل اجاره ملک، حقوق بازنشستگی یا سود سهام) درآمدی دارد که هزینههای زندگیاش را پوشش میدهد. چنین فردی همراه خانواده (همسر و فرزندان وابسته) میتواند اقامت کشور مقصد را بگیرد و دولت آن کشور انتظار دریافت مالیات یا کار کردن از او ندارد.
در عمل، ویزاهای خودحمایتی معمولاً برای افرادی طراحی شدهاند که درآمد ثابتی خارج از کشور دارند و تمایلی به کار کردن در مقصد ندارند. این شامل بازنشستگان دارای حقوق مشخص، سرمایهگذاران با سود سهام، مالکان املاک اجارهای یا افراد با منابع درآمد غیرفعال دیگر میشود. این برنامه به کشورها امکان میدهد تا افراد توانمند مالی را جذب کنند تا از طریق خرج درآمدهای خود به اقتصاد محلی کمک کنند، بدون اینکه دولت هزینهای بابت بیمه یا حقوق کارگری آنها متحمل شود. اگر تمایل مهاجرت به فنلاند به عنوان یک کشور راحت دارید میتوانید این مطلب را مطالعه بفرمایید یا حتی مزایا و معایب مهاجرت به فنلاند را مطالعه بفرمایید.
تفاوت ویزای سلف اسپانسرد یا خود حمایتی با ویزاهای دیگر
ویزا خود حمایتی با ویزاهای رایج دیگر تفاوتهای کلیدی دارد. برخلاف ویزای کاری که به پیشنهاد شغلی و هماهنگی با کارفرما نیاز دارد، ویزا خود حمایتی هیچ شغل یا دعوتنامه کاری نمیخواهد. همچنین برخلاف ویزای تحصیلی که وابسته به پذیرش دانشگاه و حضور در کلاس است، در این روش برای مطالعه یا کار کردن در مقصد شرطی وجود ندارد. در مقایسه با ویزای سرمایهگذاری (گلدن ویزا) که معمولاً مستلزم تعهد به سرمایهگذاری قابل توجه (مثلاً خرید ملک یا سرمایهگذاری در کسبوکار) است، در ویزا خود حمایتی نیازی به هزینه سرمایهگذاری جدید نیست و تنها وضعیت مالیِ فعلیِ شخص مهم است.
نکته مهم این است که در بیشتر برنامههای خودحمایتی، اجازه کار رسمی در کشور مقصد وجود ندارد؛ فقط برخی کشورها (مانند پرتغال) به صورت محدود کار خوداشتغالی را میپذیرند. همچنین در این مسیر نیازی به مدرک زبان یا سرمایهگذاری چندصدهزار یورویی نیست؛ تنها باید درآمد ثابت کافی و مستندی برای اثبات آن داشته باشید. به همین دلیل به این برنامهها گاهی «اقامت با تمکن مالی» نیز گفته میشود.
هدف کشورها از ارائه ویزا خود حمایتی
دولتها برنامه ویزا خود حمایتی را معمولاً با هدف جذب افرادی طراحی میکنند که میتوانند مستقل از منابع خارجی (تمکن مالی) در کشور جدید زندگی کنند. این افراد معمولاً بدون نیاز به کار در کشور مقصد هزینههای خود را پرداخت میکنند و از این طریق به اقتصاد محلی کمک میکنند (مثلاً از طریق مخارج زندگی، خرید ملک یا هزینههای خدمات)؛ در عین حال بار اضافی بر سیستم رفاه یا بازار کار کشور میزبان ایجاد نمیکنند. به عبارت دیگر، این ویزاها برای کسانی مناسب است که از خارج درآمد ثابت دارند (بازنشستهها، سرمایهگذاران با سود سهام، دارنده ملک اجارهای و…) و مایلند بدون مشغولشدن به کار محلی، اقامت بگیرند.
ایده اصلی پشت این برنامهها این است که جذب این افراد «درآمدزا» باعث افزایش گردش پول در کشور مقصد میشود و از طرفی دولت مجبور نیست امکانات اجتماعی یا بیمه بیشتری برای آنها فراهم کند. از طرف دیگر، دارندگان این ویزا معمولاً امکانات رفاهی کشور مقصد را تجربه میکنند و در صورت تمایل میتوانند بعد از چند سال اقامت دائم یا تابعیت بگیرند که خود نیز برای کشورها مطلوب است.
اما در صورتی که تمایل به مهاجرت از طریق کار دارید میتوانید مطلب مهاجرت کاری به عمان یا درآمد در دبی را مطالعه بفرمایید.
کشورهای ارائهدهنده ویزا خود حمایتی
بسیاری از کشورها در سراسر دنیا برنامه ویزا خود حمایتی دارند. از جمله مهمترین آنها میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
اتریش
اتریش به متقاضیانی اجازه میدهد با نشان دادن درآمد سالانه حدود ۲۴۰۰۰ یورو اقامت بگیرند. به علاوه متقاضی باید بیمه درمانی معتبر و محل اقامت (خرید یا اجاره) در اتریش داشته باشد. این ویزا ابتدا یکساله داده میشود (پس از ورود کارت اقامت یکساله صادر میشود) و در صورت تداوم تمکن مالی قابل تمدید است. بعد از ۵ سال حضور (حدود ۳۰۰ روز در سال) میتوان برای اقامت دائم درخواست داد و پس از حدود ۱۰ سال میتوان تابعیت اتریشی گرفت.
فرانسه
برنامه ویزای بلندمدت بازدیدکننده (VLS-TS Visiteur) فرانسه برای افراد بالای ۱۸ سال طراحی شده که بتوانند بدون کارکردن در فرانسه زندگی کنند. متقاضی باید درآمدی حداقل معادل حداقل دستمزد فرانسه (حدود ۱۴۰۰ یورو در ماه) را ثابت کند. علاوه بر این داشتن بیمه درمانی خصوصی و مدرک محل اقامت (مانند قرارداد اجاره یا سند ملک) الزامی است. با این ویزا اجازه کار رسمی داده نمیشود. ویزای VLS-TS معمولاً یکساله صادر شده و قابل تمدید است؛ بعد از مدتی میتوان برای اقامت بلندمدت و حتی تابعیت فرانسه اقدام کرد.
پرتغال
پرتغال ویزای D7 (درآمد غیرفعال) را برای بازنشستگان، فریلنسرها و افراد دارای درآمد از خارج معرفی کرده است. در این روش متقاضی با نشان دادن منابع درآمد غیرفعال مثل حقوق بازنشستگی، اجاره ملک یا سود سرمایهگذاری ثابت میتواند اقامت بگیرد. حداقل درآمد لازم در پرتغال برای یک نفر مجرد تقریباً ۷۲۰ یورو در ماه است، و علاوه بر آن باید معادل هزینههای یک سال زندگی (معمولاً در یک حساب بانکی پرتغالی) پسانداز داشته باشید. برای ایرانیان، معمولاً ثابت میکنند که مجموع درآمد ماهانهشان (برای خانواده) حدود ۱۳۰۰ یورو در ماه است (مثلاً ۸۵۰ یورو متقاضی اصلی و ۴۵۰ یورو همسر). در ابتدا اقامت کوتاهمدت دو ساله داده میشود؛ این اقامت با ارائه گزارش مالی و بیمه و اجاره محل سکونت قابل تمدید است. پس از ۵–۶ سال میتوان برای اقامت دائم و تابعیت پرتغال درخواست داد.
اسپانیا
ویزای غیرمولد (Non-Lucrative) اسپانیا به کسانی داده میشود که درآمد کافی برای تامین هزینههای خود در اسپانیا داشته باشند، بدون انجام کار قانونی. برای درخواست این ویزا باید درآمد سالانه حداقل معادل ۴۰۰٪ IPREM (حدود ۲۸۸۰۰ یورو برای یک نفر) را نشان داد. برای هر همراه (همسر یا فرزند تحت تکفل) باید به این مبلغ ۱۰۰٪ IPREM (حدود ۷۲۰۰ یورو در سال) اضافه کرد. همچنین ارائه گواهی بیمه درمانی بدون فرانشیز و گواهی عدم سوءپیشینه ضروری است. توجه کنید این ویزا اجازه کار در اسپانیا را نمیدهد. اقامت اولیه معمولاً یکساله است و با دریافت کارت اقامت قابل تمدید است؛ بعد از چند سال اقامت میتوان برای اقامت دائم اقدام کرد.
یونان
یونان برنامه FIP (Financially Independent Person) دارد که بر اساس تمکن مالی تعریف شده است. در این روش متقاضی باید نشان دهد درآمد ماهانه حدود ۲۰۰۰ یورو دارد (برای همسر حدود ۲۰٪ بیشتر و برای هر فرزند زیر ۱۸ سال حدود ۱۵٪ بیشتر در نظر گرفته میشود) و موجودی بانکی کافی برای پوشش هزینه یک سال زندگی (حدود ۴۸۰۰۰–۶۵۰۰۰ یورو) در حساب بانکیاش باشد. اقامت یونان برای یک سال اعطا میشود و قابل تمدید است. اگر تمدیدهای چندساله را پشت سر بگذارید، بعد از ۵ سال میتوانید اقامت دائم یونان را درخواست کنید.
ایتالیا
ویزای اقامت انتخابی (Elective Residence) ایتالیا مختص کسانی است که درآمد غیرفعال بالایی داشته باشند. شرط اصلی آن داشتن درآمد سالانه حدود ۳۱۰۰۰ یورو (برای متقاضی مجرد) یا ۳۸۰۰۰ یورو (برای متأهل) است. این ویزا اجازه کار در ایتالیا را نمیدهد و متقاضی باید بیمه درمانی معتبر و محل اقامت دائمی در ایتالیا (قرارداد اجاره بلندمدت یا سند مالکیت) ارائه کند. ایتالیا این ویزا را در عمل بیشتر به بازنشستگان یا افراد متمکن میدهد؛ پس از ۱۰ سال اقامت میتوانید برای تابعیت اقدام کنید.
امارات متحده عربی
امارات ویزای بازنشستگی ۵ ساله ارائه میدهد (اصطلاحاً «ویزای بازنشستگان»). متقاضی این ویزا باید بالای ۵۵ سال سن داشته باشد و یکی از شرایط زیر را برآورده کند: مالکیت یک یا چند ملک با مجموع ارزش حداقل ۱,۰۰۰,۰۰۰ درهم امارات (ارزیابی شده) یا داشتن سپرده بانکی معادل همین مبلغ در کشور امارات؛ یا داشتن درآمد سالانه ثابت حداقل ۲۴۰,۰۰۰ درهم (با ارائه صورتحساب بانکی ۶ ماهه). این اقامت به مدت ۵ سال معتبر و قابل تمدید است و بر خلاف ویزاهای اروپایی، نیاز به عنوان شینگن ندارد. امارات مزیت مالیات صفر دارد، اما شرایط مالی نسبتاً سختی گذاشته است.
(علاوه بر موارد فوق، کشورهای دیگری مثل بلغارستان، مالتا، قبرس، مقدونیه شمالی و برخی کشورهای آمریکای لاتین نیز انواع ویزای مشابه خودحمایتی یا تمکن مالی دارند.)
ما در مطلبی به روش های مهاجرت به چین را بررسی کرده ایم و همچنین به بررسی هزینه زندگی در پکن چین پرداخته ایم.

شرایط عمومی دریافت ویزا خود حمایتی
-
درآمد ثابت یا تمکن مالی: ارائه مدرکی که درآمد ماهانه منظم از منابع غیرفعال را نشان دهد، ضروری است. این منابع میتواند سود سپرده بانکی، اجاره ملک، حقوق بازنشستگی یا سود سهام باشد.
-
عدم نیاز به کار: با این ویزا شما مجاز به کارکردن در کشور مقصد نیستید (به جز موارد خاص مثل ویزای پرتغال که خوداشتغالی محدودی مجاز است).
-
بیمه درمانی: عموماً داشتن بیمه جامع بینالمللی سلامت (بدون فرانشیز) برای کل دوره اقامت (حداقل یکساله) الزامی است.
-
محل اقامت مشخص: باید مدرکی از اجاره یا مالکیت محل سکونت (خانه یا آپارتمان) در کشور مقصد ارائه شود. رزرو هتل یا آپارتمان کوتاهمدت معمولاً پذیرفته نیست.
-
عدم سوءپیشینه: ارائه گواهی عدم سوءپیشینه (عموماً پنج سال گذشته) از کشور محل سکونت قبلی یا اصلی لازم است.
-
سن: تقریباً در اغلب برنامهها حداقل سنی خاصی وجود ندارد (مثلاً در فرانسه و یونان هیچ محدودیت سنی ندارند). استثناها معمولاً برنامههای بازنشستگی خاص هستند (مثلاً امارات حداقل ۵۵ سال سن را الزام میکند).
-
حضور فیزیکی: برخی کشورها شرط حداقل حضور در سال دارند (مثلاً اتریش از متقاضی میخواهد حداقل ۸۰٪ از زمان ۵ سال را در اتریش باشد). اما در برخی برنامهها فقط یک بار ورود برای فعالسازی ویزا کافی است.
-
مدارک تحصیلی: معمولاً نیازی به مدرک تحصیلی خاص یا مهارت زبان (علاوه بر شرایط پایه) نیست، مگر در مواردی که پس از دریافت ویزا برای فعالیتهای خاص یا دریافت تابعیت نیاز باشد.
-
حق خانواده: در اغلب کشورها اجازه همراهی همسر و فرزندان وابسته (معمولاً تا زیر ۱۸ یا زیر ۲۵ سال در صورت تحصیل) وجود دارد.
مدارک مورد نیاز برای دریافت ویزای خودحمایتی
مدارک لازم ممکن است بسته به کشور تغییر کند، اما مدارک کلی به شرح زیر است:
-
مدارک هویتی و شناسایی: پاسپورت معتبر با حداقل ۶-۱۲ ماه اعتبار و شناسنامه. عکس پاسپورتی جدید.
-
مدارک مالی: مدارک اثبات درآمد و تمکن مالی شامل پرینت گردش حساب بانکی چند ماه اخیر، گواهی سپردهگذاری بانکی بلندمدت یا بانکی (با مهر بینالمللی)، فیش حقوق بازنشستگی یا قرارداد اجارهبهای دریافتی ملک.
-
بیمه درمانی: اصل و ترجمه بیمهنامه درمانی معتبر (بدون فرانشیز) با پوشش کامل پزشکی برای حداقل یک سال.
-
مدارک محل اقامت: قرارداد اجاره یا سند خرید ملک در کشور مقصد. (رزروهای کوتاهمدت قابل استناد نیستند.)
-
فرمهای درخواستی: تکمیل و امضای فرم درخواست ویزا (Long-Stay) و فرمهای مربوط به آن کشور (مثلاً EX-01 برای اسپانیا).
-
گواهی عدم سوءپیشینه: گواهی پلیس دولت محل اقامت کنونی و مدارک مرتبط (ممکن است نیاز به تایید هئیت آپوستیل و ترجمه رسمی باشد).
-
سایر مدارک: شناسنامه و کارت ملی (ترجمهشده)، فرم تعهد بازنشستگی یا درآمد ثابت در صورت نیاز، عکس اضافی، مدارک خانوادگی (شناسنامه همسر و فرزندان، در صورت همراهی). معمولاً همه مدارک باید به زبان رسمی کشور مقصد ترجمه شده و به تایید دادگستری و وزارت امور خارجه مبدا برسد.
مزایا و معایب ویزا خود حمایتی
در ادامه به بررسی ویزاهای سلف اسپانسرد میپردازیم تا با شرایط این ویزا آشنا شویم.
مزایا ویزای حودحمایتی
-
بدون نیاز به کار یا سرمایهگذاری جدید: سریعترین روش دستیابی به اقامت برای افرادی است که منابع مالی لازم را دارند.
-
بدون مدرک زبان و پرداخت مالیات سنگین: در بسیاری از برنامهها آزمون زبان اجباری نیست و افراد مشمول معافیتهای مالیاتی میشوند یا با نرخ مالیاتی عادی مالیات میدهند.
-
امکان زندگی آزاد در شنگن: دارنده این ویزا میتواند در کشورهای منطقه شنگن رفتوآمد کند (معمولاً تا ۹۰ روز در ۱۸۰ روز).
-
امکانات رفاهی: در اغلب کشورهای اروپایی اجازه استفاده از سیستم بهداشت، تحصیل فرزندان در مدارس دولتی و خدمات عمومی مهیا است.
-
همراهی خانواده: همسر و فرزندان میتوانند با متقاضی اصلی اقامت بگیرند.
-
تمدید ساده: معمولا تمدید سالانه و تبدیل به اقامت دائم نسبتاً آسان است و نیازی به شغل جدید نیست.
معایب ویزای حودحمایتی
-
درآمد یا سرمایه بالا: حداقل مبلغ مورد نیاز در بسیاری کشورها نسبتاً بالاست (مثلا در اتریش حدود ۲۴,۰۰۰ یورو در سال برای یک نفر).
-
عدم اجازه کار: اجازه کار با این ویزا معمولاً صادر نمیشود، بنابراین اگر به کسب درآمد محلی نیاز داشته باشید این گزینه مناسب نیست.
-
مدارک زیاد: آمادهسازی و ترجمه کامل مدارک گاهی زمانبر است و هر نقصی میتواند منجر به رد درخواست شود.
-
محدودیت زمان: این ویزاها معمولا اقامت موقت (یکساله یا دو ساله) هستند و باید مداوم تمدید شوند تا به اقامت دائم برسند.
-
ریسک تغییر قوانین: قوانین مهاجرتی ممکن است تغییر کند (مثلا افزایش میزان درآمد لازم یا تغییر شرایط مالی) و این ممکن است برخی متقاضیان را در تردید بگذارد.
-
وابستگی به نوسان بازار: چون متقاضیان اغلب روی سود سرمایه یا بازار بورس حساب میکنند، نوسانات مالی ممکن است بر استطاعت مالی آنها تاثیر بگذارد.
مدت زمان بررسی و نرخ موفقیت برای ویزا
معمولاً بررسی درخواست ویزا خود حمایتی چند ماه طول میکشد. به عنوان مثال، در اتریش پروسه پردازش درخواست حدود ۳–۵ ماه است، و در ایتالیا معمولاً استاندارد ۹۰ روز (حدود ۳ ماه) میباشد. در دیگر کشورها هم بسته به حجم پروندهها و مدتزمان رزرو وقت سفارت، معمولاً بین ۲ تا ۶ ماه طول میکشد. نرخ موفقیت خاصی به صورت آماری منتشر نشده، اما تجربهها نشان میدهد اگر تمام مدارک کامل باشد و شرایط مالی دقیقاً رعایت شده باشد، شانس قبولی نسبتاً بالا است. بههرحال، هر کشور بسته به سختگیری قوانین و کیفیت پرونده ممکن است نتیجه متفاوتی داشته باشد.

سوالات پرتکرار متقاضیان ویزای خودحمایتی
-
آیا با ویزا خود حمایتی میتوان کار کرد؟
معمولاً خیر. در بیشتر برنامهها اجازه کار صادر نمیشود (تنها خودحمایتی پرتغال مورد خاصی است که امکان خوداشتغالی اندکی میدهد). -
آیا نیاز به سرمایهگذاری در کشور مقصد است؟
خیر. ماهیت این ویزا به تمکن مالی مستقل متقاضی متکی است و هیچ سرمایهگذاری جدیدی در کشور مقصد لازم نیست. -
حداقل درآمد یا سرمایه مورد نیاز چقدر است؟
میزان دقیق با کشور متفاوت است. برای مثال در اتریش هر نفر باید حداقل ۲۲,۰۰۰ یورو در حساب بانکی و درآمد ماهانه حدود ۲,۵۰۰–۳,۰۰۰ یورو داشته باشد. در پرتغال حدود ۱۳۰۰ یورو در ماه برای یک زوج (۸۵۰€+۴۵۰€) لازم است. اسپانیا درآمد سالانه حداقل ۲۸,۸۰۰€، یونان حدود ۲,۰۰۰€ در ماه و ایتالیا حدود ۳۱,۰۰۰€ در سال (پَسِو) میخواهد. -
چگونه باید درآمد ثابت را اثبات کرد؟
معمولاً از مدارکی مثل صورتحساب بانکی (با گردش حساب چندماهه)، اجارهنامه املاک اجاره داده شده، گواهی سود سپرده بانکی یا فیش حقوق بازنشستگی استفاده میشود. -
چه مدت باید در کشور مقصد بمانم؟
بسته به کشور متفاوت است؛ برخی فقط ورود اولیه (مثلاً برای فعالسازی ویزا) را میخواهند و سپس نیازی به اقامت فیزیکی زیاد نیست، اما در بعضی مثل اتریش الزام است حداقل ۸۰% از طول سال را در آن کشور حضور داشته باشید. در پرتغال و اسپانیا معمولاً سالی چند ماه اقامت کافی است. -
آیا امکان اخذ اقامت دائم یا تابعیت وجود دارد؟
بله، در اغلب کشورها پس از چند سال (معمولاً ۵–۱۰ سال) میتوان برای اقامت دائم اقدام کرد. برای تابعیت معمولاً نیاز به اقامت بلندمدت و رعایت برخی شرایط تکمیلی (مانند تسلط به زبان یا عدم سوءسابقه) است.
تجربیات متقاضیان ایرانی
چند سالی است برخی ایرانیان نیز از طریق ویزا خود حمایتی مهاجرت میکنند. تجربیات منتشرشده نشان میدهد بسیاری پرتغال (D7) و فرانسه را انتخاب کردهاند. این افراد گزارش دادهاند که در صورت فراهم بودن مدارک مالی کافی و بیمه، روند کار بدون مشکل و نسبتاً سریع پیش رفته است. نکته مهمی که اکثر مهاجران تأکید میکنند، دقت در آماده کردن مدارک و ترجمه رسمی آنهاست. برای مثال در پرتغال کلیه مدارک قبل از ارسال باید با مهر رسمی دادگستری و وزارت خارجه تأیید و به پرتغالی ترجمه شوند؛ اگر کوچکترین نقصی در مدارک باشد، سفارت از شما درخواست تکمیل مجدد میکند یا ویزا صادر نمیشود. همچنین تجربهها نشان میدهد پیگیری مراحل درخواست (رزرو وقت سفارت، پیگیری تمدید) ضروری است تا بعداً در صدور اقامت یا دریافت کارت مشکلی ایجاد نشود. در مجموع، کلید موفقیت، رعایت تمام شرایط و ارائه دقیق مدارک است.
نکات کلیدی برای انتخاب کشور مناسب
برای انتخاب بهترین کشور برای ویزا خود حمایتی باید به چند عامل توجه کنید:
میزان سرمایه لازم
کشورهایی مثل اسپانیا نیاز مالی بالاتری دارند، در حالی که یونان و پرتغال مبلغ کمتری میطلبند. اگر تمکن بالایی دارید، اتریش یا ایتالیا هم گزینهاند ولی فرایند پیچیدهتری دارند.
هزینه زندگی و سبک زندگی
زندگی در کشورهای جنوب اروپا (پرتغال، اسپانیا، یونان) عموماً ارزانتر از شمال اروپا است و آبوهوا و امکانات نسبتاً مناسبی دارد. فرانسه و ایتالیا کیفیت زندگی بالایی دارند اما هزینهها در شهرهای بزرگ گرانتر است.
زبان و فرهنگ
اگر به زبان انگلیسی یا فرانسوی مسلط هستید، فرانسه یا مالت (برنامه مشابه) مناسب است. اگر زبان پرتغالی بلد نیستید، پرتغال را باید با کلاس زبان در نظر بگیرید. ایتالیا و اسپانیا آبوهوای خوب و فرهنگ نزدیک به ایران دارند.
خدمات بهداشتی و اجتماعی
فرانسه و اتریش در زمینه بهداشت و درمان عالیاند. پرتغال سیستم پزشکی خوبی دارد و زندگی آرامی ارائه میکند.
امکان سفر داخل شنگن
همه این کشورها جزو شنگن هستند (به جز امارات) و امکان سفر آزاد تا ۹۰ روز در نیمهشبک در اتحادیه اروپا را میدهند.
قوانین خاص
دقت کنید آیا کشور مقصد مثلاً شرط سنی یا محدودیت زمانی خاص دارد. امارات برای بازنشستگی حداقل ۵۵ سالگی میخواهد، اما در همان حال مالیات صفر و خدمات بالا دارد.
تجربه مهاجرین
گفته میشود ایرانیان بیشتری برای پرتغال و اسپانیا اقدام کردهاند و شرایط آن کشورها متناسب با اقلیم و فرهنگ ماست. یونان هم به خاطر طبیعت و هزینه کمتر زندگی میتواند جذاب باشد. در نهایت، بهترین کشور بستگی به اولویتهای شما (آبوهوا، زبان، هزینه زندگی، نظام بهداشتی و …) دارد.
به طور خلاصه، اگر درآمد پایداری در خارج دارید و میخواهید بدون کار در یک کشور اروپایی زندگی کنید، ویزا خود حمایتی گزینه خوبی است. با این حال، حتماً قبل از اقدام، شرایط هر کشور را به دقت بررسی کنید و مطمئن شوید میتوانید مدارک خواستهشده را تهیه کنید. رعایت دقیق نکات بالا و تکمیل صحیح مدارک، کلید اخذ موفقیتآمیز ویزا خود حمایتی است